Non máis lumes

Hoxe, tristemente, o noso alumnado chegou á escola cos ollos cheíños de lume, fume e tristura... Difícil para nós explicarlle o que sentimos ao ver a natureza arder, as persoas morrer, a vida desaparecer, a nosa terra destrozada. Hoxe todos e todas tratamos de falar, explicar e buscar solucións a esta barbarie que asola aos nosos montes, aos nosos veciños e veciñas, aos animais, ás fragas, ós rios, a todo o que nos caracteriza como habitantes dunha terra que compartimos.

Por iso, e de maneira simbólica, hoxe ás doce do mediodía pedimos non máis lumes, solucións e choiva, moita choiva...